اقتدار بیشتر و نق زدن کمتر                                                              

 دکتر مهاجری نیز می‌گوید: نق زدن متناسب با شخصیت اعضای خانواده متفاوت است. میان نق زدن با میزان برخورداری از قدرت زن و شوهر در خانواده تغییر پیدا می‌‌کند. اگر هر یک از دو طرف از میزان قدرت برابری برخوردار باشند میزان نق زدن کم می‌شود. در واقع زمانی غرزدن در خانواده ادامه پیدا می‌کند که منابع قدرت و امکانات خانواده برای زن و مرد کم باشد.
غرزدن با میزان بهره‌مندی قدرت رابطه معکوسی دارد.
استفاده ابزاری از غر زدن
این جامعه‌شناس با اشاره به این‌که غر زدن در خانواده‌ها تبدیل به یک ابزار شده می‌گوید: استفاده ابزاری از نق زدن باعث شکل‌گیری طلاق اجتماعی در خانواده‌ها شده است. در واقع این معلول، نوعی طلاق پنهان را در خانواده‌ها رقم می‌زند. حجم زیاد نق زدن آن را تبدیل به یک روش کارآمد کاذب برای حل مسأله می‌کند. در این حالت فرزندان یاد می‌گیرند ابزاری وجود دارد که با آن می‌توانند مشکلاتشان را حل کنند، البته این ظاهر قضیه است بنابراین فرزندان چنین خانواده‌هایی در محیط خارج از خانه از این ابزار کاذب استفاده می‌کنند و با چانه‌زنی و حالت نق‌زدن و تدافعی از گناه فرار کرده تا خواسته‌هایشان را فریاد بزنند. این روش که در فرزندان نهادینه می‌شود روش تخریبی و کاذبی است و اساس جامعه و کیان خانواده‌های بعدی را تهدید می‌کند.

http://khabarkhoon.com/Post/%d8%ba%d8%b1%d8%b2%d8%af%d9%86-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%ae%d8%b4%d9%80%d9%88%d9%86%d8%aa-%d8%a2%d9%85%d9%80%db%8c%d8%b2-3